Ιστορία
Ο Δήμος Ηγουμενίτσας είναι ο μεγαλύτερος Δήμος της Π.Ε. Θεσπρωτίας και προήλθε από τη συνένωσή του με τους Δήμους Μαργαριτίου, Συβότων, Παραποτάμου, καθώς και με την κοινότητα Πέρδικας. Με ιστορία που απλώνεται στα βάθη των αιώνων, ο Δήμος Ηγουμενίτσας ταξιδεύει τον επισκέπτη σε χρόνους μακρινούς, όπου ο μύθος μπερδεύεται με την πραγματικότητα. Πόλεμοι και ναυμαχίες με Ρωμαίους, Βυζαντινούς και Τούρκους κατακτητές έχουν αφήσει τα ίχνη τους στο πέρασμά τους, προκαλώντας τον επισκέπτη να αισθανθεί την αύρα μιας άλλης εποχής γεμάτης μυστικά και θρύλους.
Μυθολογία
Στην περιοχή μας φαίνεται ότι όχι μόνο περιπλανήθηκε, αλλά και πέρασε αρκετά χρόνια της ζωής του ο πολυμήχανος Οδυσσέας, του οποίου οι περιπέτειες κατά πως φαίνεται δεν είχαν τέλος. Έτσι σύμφωνα με το άγνωστο τέλος στους περισσότερους της Οδύσσειας, ο Οδυσσέας σε συνομιλία του με την Πηνελόπη (Ψ Ραψωδία) αναφέρει ότι κατά τη διάρκεια της περιπλάνησής του επισκέφτηκε τον νεκρό μάντη Τειρεσία στον Άδη. Ο χρησμός που έλαβε, υπαινίχθηκε ένα δύσκολο μέλλον, τη μνηστηροφονία και μια εκ νέου αναγκαστική φυγή από την Ιθάκη. Ο νέος του προορισμός και πατρίδα για κάποια χρόνια θα βρίσκεται εκεί που δεν γνωρίζουν ούτε από θάλασσα, ούτε από κουπιά, ούτε από αλάτι.
Σύμφωνα λοιπόν με μια εκδοχή, ο Οδυσσέας μετά τον φόνο των μνηστήρων βρίσκεται σε διαμάχη με τους συγγενείς τους που ζητούν εκδίκηση. Δικαστής στην διαμάχη αυτή ορίζεται ο βασιλιάς των νησιών της Ηπείρου Νεοπτόλεμος, που υποχρεώνει τον πολύπαθο Οδυσσέα να εγκαταλείψει εκ νέου την Ιθάκη για δέκα χρόνια. Εκπληρώνοντας τον χρησμό περνάει πεζός στο όρος Ήπειρος και στη Θεσπρωτίδα με ένα κουπί στους ώμους. Συνειδητοποιεί ότι αυτό είναι το τέλος της περιπλάνησής του, αφού εδώ θα συναντήσει κάποιον οδοιπόρο που νομίζει ότι το κουπί που κρατάει ο Οδυσσέας είναι λιχνιστήρι*. Εξευμενίζει τον Ποσειδώνα προσφέροντας ως θυσία ένα κριάρι, έναν ταύρο και έναν κάπρο, εκπληρώνοντας τον χρησμό που του χαρίζει πλέον ήσυχα γεράματα στην Ιθάκη και ανώδυνο θάνατο μακριά από το νερό της θάλασσας.
Η ιστορία όμως του Οδυσσέα συνεχίζεται με μια άλλη εκδοχή με το έπος Θεσπρωτίδα ή Τηλεγονία, σύμφωνα με το οποίο ο Οδυσσέας παντρεύεται με την βασίλισσα των Θεσπρωτών Καλλιδίκη και ηγείται του στρατού της στον πόλεμο κατά των Βρύγων. Εννέα χρόνια αργότερα ο Πολυποίτης, γιος του Οδυσσέα και της Καλλιδίκης αναλαμβάνει μετά τον θάνατο της μητέρας του τον θρόνο του θεσπρωτικού βασιλείου και ο Οδυσσέας τελικά παίρνει τον δρόμο της επιστροφής στην Ιθάκη.
*εργαλείο που διαχωρίζει τον καρπό των σιτηρών από το άχυρο.